فردا امتحان دارم از این خفنگا!
امروز توی کلاس روانشناسی بحث بیماری ابیسیتی یا همون چاقی خودمون بود! همه اعتقاد داشتن که بیشتر از اینکه یک بیماری فزیکالی باشد، بیماری منتالی (روانی) است! یعنی اینکه بچه یا فرد بزرگ سال برای فرار از فکر کردن به مضوعی به خوردن پناه می برد! بعد راه کارهایی که برای درمان و پیشگیری این بیماری توصیه شده را مورد برسی قرار دادیم! به نظرم اکثر راهکار ها خیلی دمده و قدیم بود! مثل ورزش و رژیم! بعضی هاشون هم بد نبود مثلا در خانواده ای ژن چاقی وجود داره مادر و پدر نباید بگذارند که فرزندشان بازی های نشستنی بکند! مثل دیدن تلویزیون یا بازی های کامپوتری! مصرف شکر را به حداقل برسانند و از این صحبت ها! بیشتر به پیشگیری توجه شده بود تا درمان!!! من فکر میکنم اکثر ما ها ژن چاقی را داریم! پس باید خیلی مراقب بچه هایمان باشیم! اگر هم چاقیمان به خاطر ژن چاقی نیست و مشکل ذهنی خاصی داریم باید به روانکاو مراجعه کنیم! کار را باید به دست کاردان سپرد! من نمی دانم چرا اینقدر ما ایرانی ها تلاش می کنیم که پیش روانپزشک نریم؟؟؟؟ دقیقا مثل این می ماند که یکی گلویش چرک کرده و هی با دارو های خانگی می خواهد خود را خوب کند! تا اینقدر این چرک زیاد میشود که وارد خون میشد و بعدش هم مرگ!!!
من از بالای منبر به پایین آمده و می روم که شروع کنم برای امتحان بخوانم
گفتن نداره! اما اگه بنویسمش قطعا راجبعش کمتر حرف میزنم. خوب اگه اینجا بگم کسایی که نمیشناسمشون می خوانن و خیلی غیبت نمیشه! خلاصه اش که این رفیق ما بد جوری روی اعصاب آدم پیاده روی می کنه! الان که دیگه تحویلش نمی گیریم رفته و با تمام دوستای ما که ما یکمی باهاشون مشکل داشتیم( البته از این مشکلاتی که خودمون می دانیم اما هرگز به روی هم دیگه نمی آوریم) خلاصه اش با اونا تریپ لاو ترکونده و صبح ها می روند باهم می دواند!!! :)) همش فکر می کنم که هنوز از اون بازی والیبالی که راش ندادیم اینقدر ناراحت که صبح ها برنامه ورزشی پیاده کرده! این بار اولش نیست تقریبا با تمام کسانی که دوستیشو به هم زده همین کار ها را کرده! ای کاش زود تر از بین ما برود که جمع تمام دوستای ما را به هم زده!!
ای کاش می شد بهت فکر نکم! اصلا به حسادت های زنانه ی بسیار زشتت توجه نکنم! اما لامذهب یک زمانی دوستم بودی به این راحتی ها من همه چی یادم نمیره! تویی که هر لحظه احساساتت که عوض میشه یک لحظه هم فکر نمی کنی و چشم سفید بازی در میاری!!
آخیش راحت شدم! حرف هام زدم! یک روش روانشناسه که معروف به صندلی خالی است را من اینجا پیاده کردم!!! یک صندلی خالی برای مخاطبت٬ فقط می ماند چیز هایی که توی دلته بهش بگی! گشتاسب تراپی!
صبحانه ۳۰۰ تا نهار ۴۵۰ تا اینجا!
پیوست: امتحانم خیلی بد نشد خوبم شد تازه :)
حالا شرح خبر های بالا:
امتحانمون رو که در حد تیم ملی گوانتاناموی جنوبی دادیم رفت! 3 روزه اعصاب برام نگذاشته این افتضاحی که به بار اوردم!!
4 تا جوش خیلی گنده زدم یکی درست وسط ابروهام که خیلی ضایع است یکی هم روی لپم 2 تا هم روی گردنم که همه درد ناک و زیر پوستی اند! چی شده یعنی ؟؟
راستی توجه کردین گاهی وقتا که اصلا روی مود خوبی نیستید و اخلاقه تون شدیدن "چیز مرغیه" بعد یهو یک غریبه لبخند میزنه به شما و کلا مود شما را عوض می کنه!!! امروز اینجوری بود برای من! توی دندان پزشکی که بودم حسابی از دست خودم و امتحان کذایی شاکی بودم که یهو دکتره به من لبخند زد! منم همش به این فکر می کردم که چه لبخند قشنگی! بعد هم کلا استرسم رفع شد و کلی از محاصبت با ایشون لذت بردم! یک خانم جوان آمریکایی با زیباترین دندان های دنیا!
اوضاع خوردن افتضاح فکر کنم خیلی چاق شدم از ترس خودم را وزن نمی کنم!