امروز بچه ها اومدن خانه ما فوتبال ببینیم بازی برزیل و ساحل عاج! بجز سجی همه طرفدار برزیل بودیم ! بسی خوش گذشت! امروز روز پدر هم بود اینجا! خیلی دلم برای پدر تنگ شده! یاد اون روز هایی که تا نصفه شب ها شلم بازی می کردیم بخیر! فکرشو بکن یک روزی هم میگم یاد امروز بخیر!! اوضاع درس به قول اینجایی ها SO FAR SO GOOD یعنی تا حالا که خوب بوده! از این به بعدشم اینشالا خوبه! فردا وقت دندان پزشکی دارم اینشالا که یک پر کردن ساده است! 2 روز وقت دارم تا امتحان بعدیمو بخوانم!
هرچیز کوچیکی منو منقلب میکنه! یک تلفن وقتی که انتظارش رو ندارم! یا وقتی ایران زنگ میزنم و کسی گوشی رو بر نمی داره! همش منتظر یک خبر بدم!!! ترسو شدم به شدت! در سن 25 سالگی بشدت از امتحان می ترسم اگه نمره کامل نگیرم 2 هفته حالم خیلی بده! امروز توی دندون پزشکی بهم گفت باید دندانت رو پر کنی شایدم مجبور بشی رودکانال کنی! من خودم و به شدت باختم! الان خندم میگیره اما اون موقعه به شدت افسرده شده بودم و یک سر درد وحشت ناکی هم گرفتم!!! کار هم برای ترم آینده ندارم! اینم قوز بالای قوز بعدی! اما از نظر همه اینا اصلا دلایل ناراحتی و این همه استرس نمیشه! شاید ریزش مو هایم هم به همین دلیله! باید خودم رو دوباره بسازم این جوری نمیشه دارم داغون میشم! 2 هفته با تلقین کار می کنم اگه نشد می روم پیش روانشناس! شاید راه های بهتری برای کاهش استرس بهم یاد بده! وزنم هم 128 پوند بود امروز صبح
صبحانه : 200 تا
نهار 200 تا
فردا امتحان دارم از این خفنگا!
امروز توی کلاس روانشناسی بحث بیماری ابیسیتی یا همون چاقی خودمون بود! همه اعتقاد داشتن که بیشتر از اینکه یک بیماری فزیکالی باشد، بیماری منتالی (روانی) است! یعنی اینکه بچه یا فرد بزرگ سال برای فرار از فکر کردن به مضوعی به خوردن پناه می برد! بعد راه کارهایی که برای درمان و پیشگیری این بیماری توصیه شده را مورد برسی قرار دادیم! به نظرم اکثر راهکار ها خیلی دمده و قدیم بود! مثل ورزش و رژیم! بعضی هاشون هم بد نبود مثلا در خانواده ای ژن چاقی وجود داره مادر و پدر نباید بگذارند که فرزندشان بازی های نشستنی بکند! مثل دیدن تلویزیون یا بازی های کامپوتری! مصرف شکر را به حداقل برسانند و از این صحبت ها! بیشتر به پیشگیری توجه شده بود تا درمان!!! من فکر میکنم اکثر ما ها ژن چاقی را داریم! پس باید خیلی مراقب بچه هایمان باشیم! اگر هم چاقیمان به خاطر ژن چاقی نیست و مشکل ذهنی خاصی داریم باید به روانکاو مراجعه کنیم! کار را باید به دست کاردان سپرد! من نمی دانم چرا اینقدر ما ایرانی ها تلاش می کنیم که پیش روانپزشک نریم؟؟؟؟ دقیقا مثل این می ماند که یکی گلویش چرک کرده و هی با دارو های خانگی می خواهد خود را خوب کند! تا اینقدر این چرک زیاد میشود که وارد خون میشد و بعدش هم مرگ!!!
من از بالای منبر به پایین آمده و می روم که شروع کنم برای امتحان بخوانم